“รอยทาง” ทุ
่
งข้
าวสี
ทอง
สายลมพั
ดเอื่
อยๆ กั
บแสงแดดอ่
อนๆ ยามเช้
า
ขั
บสี
ทองของรวงข้
าวสาลี
ให้
เปล่
งประกายไม่
ต่
างจากแววตา
ที่
เปี่
ยมไปด้
วยความหวั
งของคนที่
นี่
“เมื่
อก่
อนไม่
เป็
นแบบนี้
หรอก หมดนาก็
กลายเป็
นที่
ดิ
น
ร้
างว่
างเปล่
า”
สำ
�ราญ สอนลาว
ชายหนุ่
มร่
างเล็
กวั
ย 41 ปี
เกษตรกรเจ้
าของทุ่
งข้
าวสาลี
เล่
าย้
อนความไปเมื่
อสมั
ยอดี
ต
ด้
วยสภาพภู
มิ
ประเทศเป็
นภู
เขาสู
งสลั
บซั
บซ้
อน ทำ
�ให้
พื้
นที่
ราบเพื่
อทำ
�การเกษตรมี
ไม่
มากนั
ก ข้
าวที่
เป็
นผลผลิ
ต
ปลู
กไว้
กิ
นมากกว่
าขาย เมื่
อหมดฤดู
ทำ
�นา ชาวบ้
านขาดอาชี
พ
ไม่
มี
รายได้
ผู้
ชายเข้
าเมื
องขายแรงงาน เหลื
อแต่
ผู้
หญิ
งกั
บ
คนแก่
ที่
อยู่
บ้
าน อาศั
ยเข้
าป่
าหาหน่
อไม้
หาเห็
ด มาทำ
�อาหาร
ประทั
งชี
วิ
ตเป็
นมื้
อๆ สำ
�ราญ หนึ่
งในชาวบ้
านผาคั
บที่
ทิ
้
งบ้
าน เข้
าเมื
องเพื
่
อขายแรงงานหารายได้
มาจุ
นเจื
อครอบครั
ว
“เข้
ากรุ
งเทพฯ ทำ
�ก่
อสร้
าง ได้
เงิ
นวั
นละ 100 บาท
มั
นไม่
พอหรอก แต่
ดี
กว่
าไม่
มี
อะไรเลย” สำ
�ราญบอก
ไม่
นานนั
กเกษตรอำ
�เภอยื่
นมื
อเข้
ามาช่
วยด้
วยการ
นำ
�พั
นธุ์
ข้
าวบาร์
เล่
ย์
และข้
าวสาลี
มาส่
งเสริ
มให้
ปลู
กหลั
งการ
ทำ
�นา แต่
ผลผลิ
ตมี
คุ
ณภาพไม่
ดี
พอ ทำ
�ให้
ขาดตลาดรั
บซื้
อ
การปลู
กข้
าวบาร์
เล่
ย์
และข้
าวสาลี
ของชาวบ้
านผาคั
บกลาย
เป็
นความหวั
งที่
ค่
อยๆ ริ
บหรี่
ลง
ในปี
พ.ศ.2547 ศู
นย์
พั
นธุ
วิ
ศวกรรมและเทคโนโลยี
ชี
วภาพแห่
งชาติ
(ไบโอเทค) สำ
�นั
กงานพั
ฒนาวิ
ทยาศาสตร์
และเทคโนโลยี
แห่
งชาติ
(สวทช.) ร่
วมกั
บหน่
วยงานพั
นธมิ
ตร
อาทิ
ศู
นย์
ภู
ฟ้
าพั
ฒนา สำ
�นั
กงานการเกษตรอำ
�เภอบ่
อเกลื
อ
มหาวิ
ทยาลั
ยเทคโนโลยี
พระจอมเกล้
าธนบุ
รี
(มจธ.) และ
มหาวิ
ทยาลั
ยเทคโนโลยี
ราชมงคลล้
านนา (มทร.ล้
านนา)
เข้
ามาช่
วยเหลื
อด้
วยการส่
งเสริ
มอาชี
พหลั
งการทำ
�นา
ภายใต้
“โครงการถ่
ายทอดเทคโนโลยี
สู่
ชุ
มชน”
ดร.ปั
ทมา ศิ
ริ
ธั
ญญา
นั
กวิ
จั
ยจากมหาวิ
ทยาลั
ย
เทคโนโลยี
ราชมงคลล้
านนา หรื
อ มทร.ล้
านนา เล่
าถึ
งเมื่
อ
คราวลงสำ
�รวจพื้
นที่
บ้
านผาคั
บร่
วมกั
บ สวทช. ครั้
งแรกว่
า
เกษตรจั
งหวั
ดน่
านได้
ประสานขอความช่
วยเหลื
อจากหน่
วย
งานต่
างๆ ให้
เข้
าไปช่
วยเหลื
อเกษตรกร เนื่
องจากมี
ผลผลิ
ต
จำ
�นวนมากขายไม่
ได้
เบื้
องต้
นเราพยายามติ
ดต่
อหาตลาด
รั
บซื้
อผลผลิ
ต แต่
พอเข้
าไปในพื้
นที่
จริ
งๆ พบว่
าผลผลิ
ตที่
มี
อยู่
เสี
ยหายแทบขายไม่
ได้
เลย เกษตรกรใช้
วิ
ธี
การเก็
บเมล็
ด
พั
นธุ์
ด้
วยการใส่
กระสอบธรรมดาๆ วางรวมกั
นไว้
ในฉางรวม
แต่
ด้
วยผาคั
บตั้
งอยู่
บนพื้
นที่
สู
งซึ่
งมี
ความชื้
นมาก จึ
งเกิ
ด
ปั
ญหาแมลงเข้
ากั
ดกิ
นทำ
�ลาย เรี
ยกได้
ว่
าผลผลิ
ตเสี
ยหาย
เกื
อบหมด
“จากครั้
งนั้
นทุ
กคนเห็
นพ้
องกั
นว่
าต้
องช่
วยเขา ต้
อง
ให้
ความรู้
ว่
า การปลู
กข้
าวสาลี
ให้
ได้
ผลผลิ
ตมี
คุ
ณภาพต้
องทำ
�
อย่
างไร เก็
บรั
กษาผลผลิ
ตทำ
�อย่
างไร และถ้
าขายต้
องขาย
ที่
ไหน”
วิ
ศรา ไชยสาล
ี
หรื
อ
หนึ่
ง
ผู้
จั
ดการพื้
นที่
น่
าน จาก
หน่
วยบริ
การเทคโนโลยี
เพื่
อการพั
ฒนาชนบท ไบโอเทค
สวทช. กล่
าวเสริ
มถึ
งโจทย์
ใหญ่
ในการถ่
ายทอดเทคโนโลยี
สู่
ชาวบ้
าน และนั่
นคื
อจุ
ดเริ่
มต้
นการเดิ
นทางของเมล็
ดพั
นธุ์
ข้
าว
สาลี
แห่
งผาคั
บ
17
Layout2book
1...,7,8,9,10,11,12,13,14,15,16
18,19,20,21,22,23,24,25,26,27,...48